Op de ochtend van zaterdag 11 januari leverde ik na een nachtje doorhalen de eerste versie van Verslingerd in.
Omdat ik sinds november echt elke dag van ’s ochtends tot ’s avonds (oké, ’s nachts) bezig ben geweest met mijn manuscript, gaf ik mezelf afgelopen week vrij. Maandag ging ik op auteursfotoshoot en daarna theeleuten met collega-auteur Eline Stiekema en de rest van de week heb ik leuke dingen met vriendinnen gedaan en gesport samen met mijn moeder. En GELEZEN. VEEL.
Even wat cijfertjes over de eerste versie van Verslingerd:
Hier moet ik natuurlijk nog wel even bij zeggen dat het uiteindelijke boek veel meer dan 250 pagina’s zal hebben; dit zijn pagina’s in mijn tekstverwerker. Ruim 132.000 woorden komt neer op meer dan 400 boekpagina’s. Dat woordenaantal zal overigens ook nog wel wat veranderen, want nu komt het grote schrap- en bijschrijf-gedeelte.
De afgelopen week zijn er hele uren voorbijgegaan waarin ik zelfs niet een heel klein beetje aan Verslingerd heb gedacht. Ook wel weer eens fijn, voor de verandering. Nu ik weer helemaal fris en fruitig ben, kan ik met nieuwe ogen naar mijn manuscript kijken. En dat is exact wat ik nu ga doen! Vanmiddag heb ik versie 1 uitgeprint en ben ik begonnen met herlezen.
Het is een behoorlijk pak papier geworden, maar dat mag de pret niet drukken (sterker nog, als ik mijn lezers mag geloven is meer bladzijden altijd meer pret).
Nog meer leukheid: binnenkort is het ook tijd om het omslag van Verslingerd te onthullen! Ik heb zelf al een tipje van de sluier gezien en dat was super. Hoop dat ik ‘m snel hier kan delen. I’ll keep you posted.
Voor nu ga ik me eerst maar eens concentreren op mijn hoofdstuk uitlezen.
Liefs,
Geef een reactie