Toen ik eind 2013 mijn jaaroverzicht ging maken, ontdekte ik dat ik al heel veel dingen vergeten was die ik dat jaar had gedaan. Wat zonde! Daarom probeer ik vanaf nu iedere maand een overzichtje te maken met wat ik zoal beleefd heb. Dat kunnen grote, kleine, leuke of vervelende dingen zijn. Lees je mee om te zien hoe mijn februari verliep?
Toen ik eind 2013 mijn jaaroverzicht ging maken, ontdekte ik dat ik al heel veel dingen vergeten was die ik dat jaar had gedaan. Wat zonde! Daarom probeer ik vanaf nu iedere maand een overzichtje te maken met wat ik zoal beleefd heb. Dat kunnen grote, kleine, leuke of vervelende dingen zijn. Lees je mee om te zien hoe mijn februari verliep?
We kruipen langzaam maar zeker richting lente. Wat vind ik het fijn dat het ’s ochtends steeds een beetje vroeger licht wordt! Nu moeten we die grijze lucht nog even ditchen en dan zijn we een heel eind.
Het grootste deel van februari heb ik besteed aan het verbeteren van versie 1 van Verslingerd. Sommige veranderingen waren best ingrijpend – zo heb ik bijvoorbeeld het begin helemaal omgegooid en het eind vrij drastisch veranderd. Verder heb ik geprobeerd te schrappen, wat aardig lukte: ik heb zo’n 7000 woorden uit versie 1 geknikkerd. Niet dat je daar veel van merkt, want ik heb ook weer aardig wat bijgeschreven… Versie 2 telt uiteindelijk iets meer dan 131.000 woorden. Dat is qua dikte vergelijkbaar met Verkikkerd.
Inmiddels is deze definitieve versie van Verslingerd naar de persklaarmaakster, die gaat kijken naar spel-, stijl- en grammaticafoutjes en ook naar stopwoordjes, inconsistenties en andere vreemde dingen. Er kan dus nog van alles aan dat woordenaantal veranderen. Ergens halverwege maart valt het persklaargemaakte manuscript (niet te verwarren met de drukproef; dat is de volgende stap) op mijn mat. Ik heb er nu al zin in!
Op 8 februari was ik bij de Paul Harland Dag in Delft, omdat ik in de jury van de Paul Harland Prijs zat. Deze verhalenwedstrijd voor de genres horror, fantasy en sciencefiction wordt ieder jaar georganiseerd en het aantal inzendingen was nog nooit zo hoog als dit jaar! Uiteindelijk won Esther Scherpenisse de eerste prijs met haar ontroerende verhaal Ter Ziele.
Foto: Suzanne Peters
Deze maand heb ik natuurlijk ook mijn leesverslaving weer gevoed met stapels en stapels boeken. Drie boeken staken er met kop en schouders bovenuit.
Allereerst Miss Verstand van Astrid Harrewijn, het laatste deel in de Miss-serie. Deze roman draait om Iris, een kinderpsychologe, die haar leven helemaal op de rit heeft met een succesvolle praktijk. Alleen waar blijft de liefde toch? En dat nare gevoel dat ze krijgt van haar nieuwste medewerkster zal wel aan haar liggen, toch? Ik ben in een dag door dit boek heengevlogen. Vooral de situatie tussen Iris en haar werkneemster Ellen wordt treffend neergezet; ik kreeg er plaatsvervangend een naar gevoel van. Verder is het absoluut geen zwaar boek: het bevat humor, vaart en liefde – just the way I like it.
De tweede catch van de maand is Independent study van Joelle Charbonneau, het tweede deel in de The Testing-serie. Hoewel deel 1 iets meer vaart had, was ook dit tweede deel weer zo moeilijk weg te leggen dat het bijna leek alsof het aan mijn hand vastgeplakt zat. In verband met spoilers vat ik maar gewoon niets samen. Lees het zelluf maar!
Een fantastische ontdekking is Daughter of Smoke and Bone van Liani Taylor. Wauw. Wauw, wauw, wauw! Karou heeft felblauw haar, een schetsboek vol fantasiefiguren en geen idee wie ze is en waar ze vandaan komt. Binnen twintig pagina’s had Liani Taylor me gegrepen met haar sprookjesachtige en rake schrijfstijl. Bovendien is het boek absolute eye candy. Momenteel ben ik bezig in het vervolg, Days of Blood and Starlight.
Er is deze maand ook iets heel verdrietigs gebeurd: we moesten onze hond Sam laten inslapen. De ouwe tak kon niet meer, maar het was wel even slikken. Het is heel raar om nu bij mijn ouders thuis binnen te komen zonder kwispelende bruine draak die op me af komt hinken. Laatst stond ik bij de bushalte en vond ik ineens een Frolicje in de voering van mijn jaszak. Ik moest er een beetje om huilen en tegelijkertijd moest ik weer om mezelf lachen, zoals ik daar stond te janken om een hondenkoekje. De mensen bij de bushalte deden allemaal een stapje bij me uit de buurt, haha.
Verder wel weer heel leuk nieuws: ik ben net als vorig jaar uitgenodigd voor het Boekenbal! Op 7 maart ga ik erheen in een outfit die helemaal past in het thema ‘gala met sterallures’ (hoop ik – als jullie nog kleding- of accessoiretips hebben zijn die zeer welkom)!
Oké, Valentijnsdag is een commerciële bende, daar zijn we het allemaal wel over eens. Maar stiekem hoopt ieder meisje toch dat haar vriend ineens op een glitterende eenhoorn voor de deur staat met een bos rozen zo breed als de deuropening? Ik wel, in ieder geval. Lau verzon nog iets leukers: een Valentine’s Orchi-Day! Ik ben dol op orchideeën (ja, ik weet dat het bloemen voor bejaarden zijn, maar ik vind ze zo mooi. O, en ze vergen bijna geen verzorging, wat ook wel winnen is).
Ik werk aan mijn Durflijst! Binnenkort een update met de 12 doelen die ik het komende jaar wil gaan halen. Enne, nee, ik was eigenlijk niet van plan om de Mile High Club te joinen. Wat wel? Stay tuned 😉
Op vrijdag 21 februari reisde ik af naar Utrecht voor de Vivabloggersborrel! Er was ook een deel van de Vivaredactie bij. Het was superleuk om (bijna) iedereen eens in het echt te zien!
Links: Mayke en ik; rechtsboven: de awesome lippenstift die in de goodiebag zat (Cabana nr. 30); rechtsonder: samen met Martin en Chantal op de foto!
Soms springt Whopper ineens op het bed. Dat mag natuurlijk helemaal niet, maar ik vind het zo schattig als hij met zo’n megasprong op de matras landt en tegen mijn gezicht aanbokst (‘Hé chick, wanneer komt er voer?’) dat ik het stiekem af en toe gewoon toelaat.
Samen met Lau en Caro ging ik naar Brother & Bones in Bitterzoet. Ik had ze vorig jaar al in het voorprogramma van The Boxer Rebellion gezien en was diep onder de indruk. Ook nu hebben ze weer een geweldige show neergezet, wat een feestje! Omdat het superdruk was in de zaal en ik geen zin had om me tussen alle mensen door te ellebogen, heb ik mijn lege glas maar gewoon even in mijn tas gedaan. Ik was van plan het terug op de bar te zetten als het concert was afgelopen, maar kwam er in de trein terug achter dat ik dat laatste deel van mijn plan dus niet had uitgevoerd. Nou ja, souvenirtje 😉 
Afgelopen vrijdag vierde mijn vriendin Lysanne haar verjaardag, omdat ze binnenkort de hoogbejaarde leeftijd van 25 bereikt (hé Lis, was jij niet ook 25? -SSST!). 
Oké, officieel was het deze zaterdag al maart, maar ik reken het nog tot februari. Met een zacht ronkende kater vertrok ik naar Amsterdam om samen met mijn middelbareschoolvriendinnen Nina, Sabine en Xandra te shoppen en sushi te eten. Ik heb mijn buikspieren goed getraind met al die slappelachsessies.
Wow, wat is er eigenlijk veel gebeurd deze maand! Volgende maand weer een update, want er staat heel veel leuks op de agenda! Onder meer het Boekenbal, de persklaargemaakte versie van Verslingerd corrigeren, een date met Astrid Harrewijn, Chantal van Gastel en Gillian King en een reünie van mijn basisschoolklas.
Liefs,
Geef een reactie