Er zijn drie dingen die ik meteen op de eerste dag van mijn zeilvakantie te weten kwam over Griekenland.

Er zijn drie dingen die ik meteen op de eerste dag van mijn zeilvakantie te weten kwam over Griekenland.

1. Wc-papier spoel je niet door. In plaats daarvan gooi je het in de prullenbak, want de riolering in Griekenland kan poep prima handelen, maar papier wil nog weleens zorgen voor nare verstoppingen. Dusse, succes met het doorbreken van je gewoonte van afvegen en laten vallen.
2. Een dichte wc-deur betekent hetzelfde als ‘wc bezet’. Om deze beleefde gewoonte te ondersteunen hebben de Grieken bij veel restaurants en openbare gelegenheden de sloten op de deur van het gemak zelfs helemaal weggelaten. Eerlijk gezegd zit ik niet heel erg lekker als er ieder moment een Griek met hoge nood binnen kan komen stormen. Vergeet ook niet om de wc-deur open te laten staan als je eraf komt, anders heb je de kans dat je iemand dwingt in zijn broek te plassen.
3. Ondersteun je Engels met handen en voeten, maar pas op met welk gebaar je maakt. Een thumbs-up betekent in Griekenland wat een middelvinger hier betekent. Niet heel chic om dat naar iemand te doen als die je net heel behulpzaam heeft uitgelegd dat de bakker na de kerk linksaf is. Ahum.

Wc-rol onder je arm

Mijn sanitaire luxestandaarden zijn enorm opgerekt in twee weken. Aan het begin van de vakantie vond ik het maar pauperig dat we werden geacht zoveel mogelijk níét op de boot te douchen (want vier watertanks met acht mensen is best krap). Eh, juist, dan moest ik me zeker wassen in zo’n douche/wc-gebouwtje, met een handdoek, shampoo en wc-rol onder mijn arm. Ieuw? Maar het alternatief was niet veel beter: soms was er niet zo’n gebouwtje beschikbaar en moesten we op de boot douchen, in het lage, krappe hokje dat dienst doet als wc én douche. O, en waag het niet om ook maar een druppeltje water te veel te gebruiken, want je bent niet de enige die graag schoon wil worden vandaag.

Mijn eigen douchegebouwtje!

Toen we terugkwamen in Athene, hoorde ik mezelf enthousiast uitroepen: ‘Oeh, hier kan ik zo lang douchen als ik wil!’ Dat de douche in kwestie zich bevond in een door mij eerder zo veracht gebouwtje én dat er alleen maar koud water uit de kraan kwam, kon me ineens geen reet meer schelen.

Onze trip!

Paradijszeilen

Klinkt als afzien als ik het zo beschrijf, nietwaar? Laat me je verzekeren dat het alles behalve dat was. Het was heerlijk. De zee was zo helder dat ik soms dacht op de bodem te kunnen staan, terwijl het in werkelijkheid zes meter diep was (o, en zee-egels). De lucht was strakblauw, de wind warm en de temperatuur standaard boven de dertig graden. [caption

Dageraad midden op zee. Eén woord: wauw.

We hebben zelfs ’s nachts gezeild: om drie uur vertrokken we, om vervolgens met acht knopen over de donkere golven te scheren, enkel bijgelicht door de sterren en de volle maan. Later kwam de zon jaloers bewijzen dat zij ook best mooi is. Vanaf de horizon vloeiden in het nachtzwart roze, gele en oranje tinten omhoog. We hebben elke dag in een andere baai met helderblauw water gezwommen. We hebben zeeschildpadden gezien. Geen dolfijnen trouwens, maar ach, ik breng binnenkort wel een bezoekje aan Harderwijk om mijn Flipper-fix te halen.

Aan mijn blije grijns kun je zien dat de chocoladetoetjes in Griekenland ook uit-ste-kend binnen te houden zijn.

Doe mij alles maar

Waarom ben ik nooit eerder gaan zeilen? Het is zo vet. Dit was het jaar dat we ervoor gespaard hebben dubbel en dwars waard. Nu is het tijd om geld te gaan oppotten voor volgend jaar. Want ik wil weer. Ik wil meer. Ik wil zon, zee en zeilen. (En zeeschildpadden) (En gefrituurde courgette) (En schattige dorpjes) (En idyllische baaien)

Zonsondergang in Poros. Eentje voor aan de muur.

Tot die tijd hebben we gelukkig de foto’s nog 🙂 Efharisto, Griekenland!

Deze blog verscheen op 10 augustus 2014 op Viva.nl.