Ik moet bekennen dat ik er niet zoveel zin in had toen de wekker gisterochtend ging. Nu ken ik mezelf gelukkig langer dan vandaag en weet ik dat de dingen waar ik een beetje tegenop zie vaak het leukst zijn. Zo ook deze keer: Manuscripta 2014 was een geweldige dag! Ik heb heel veel lezers en andere toffe mensen ontmoet.

Ik moet bekennen dat ik er niet zoveel zin in had toen de wekker gisterochtend ging. Nu ken ik mezelf gelukkig langer dan vandaag en weet ik dat de dingen waar ik een beetje tegenop zie vaak het leukst zijn. Zo ook deze keer: Manuscripta 2014 was een geweldige dag! Ik heb heel veel lezers en andere toffe mensen ontmoet.

Ik deelde de stand met de toppers Jill Mansell (een van mijn grootste voorbeelden – en ze is zo lief!) en Tanja Jess en Anousha Nzume, die hun boek De Mama Match kwamen promoten. Verder kwamen er een heleboel lezeressen langs. Sommigen van hen kende ik al, maar anderen had ik alleen nog maar ‘gesproken’ op Twitter, Facebook of Instagram. Heel leuk om ook jullie eens in het echt te zien!

Wat ook meehielp was het mooie weer. Het was een prachtige nazomerdag, zonder een spatje regen. De zon scheen volop en dat leverde een boel mooie plaatjes op.

De vorige keer dat ik op Manuscripta was, was in de Amsterdamse Westergasfabriek in 2012. Glazuur was net verschenen en ik werd samen met Astrid Harrewijn en Ilse Spall geïnterviewd over de Chicklit Schrijfwedstrijd die er destijds aan zat te komen (die overigens gewonnen is door Eline Stiekema!). Die dag heb ik twee boeken verkocht, waar ik superblij mee was. ‘Er waren gewoon twee mensen die me helemaal niet kenden en die hebben allebei mijn boek gekocht!’ zei ik wel vijftien keer tegen mijn moeder op de terugweg. Bij Astrids tafel met boeken kwam een meisje met een gigantische rugzak aan, waar ze alle boeken van Astrid uit toverde en om een handtekening in al haar boeken vroeg. Ik weet nog hoeveel bewondering ik toen voelde. Wauw, dacht ik – dat wil ik ook. Wat lijkt dat me fantastisch.

Deze editie van Manuscripta was zo anders dan toen! Ten eerste was de toegang gratis, dus kon iedereen zo even langswandelen in het gezellige centrum van Utrecht. Ten tweede heb ik nu een heleboel boeken verkocht – ik heb ze niet eens geteld, want daar was het te druk voor. Eigenlijk zou ik van 13.00 tot 15.00 uur aanwezig zijn, maar daarna ben ik nog anderhalf uur blijven plakken. Iedere keer dat ik begon met weggaan, kwamen er mensen naar me toe die nog even wilden kletsen, een handtekening wilden of een boek wilden kopen. O, you guys! Ik vind jullie allemaal zo leuk.

Toen Jill aankwam bij de stand, hadden we het allebei zo druk dat we bijna geen tijd hadden om te kletsen. We hebben misschien drie woorden gewisseld. Toen ik later koffie ging drinken met Astrid en Eline, zat ze daar op het terras een interview te geven. Wat een mazzel! Ik heb nog héél even met haar gepraat en toen moest ze door naar haar volgende interview. Met de belofte dat we de volgende keer écht koffie gaan drinken, namen we afscheid. Andere auteurs met wie ik nog gekletst heb zijn Els Kerkhoven (van de thrillers Gifdochters en Weekend Terschelling), Elsbeth Witt (van de Barista!-reeks), Shemara Jasmine (van de Bootcamp-reeks), Martijn Lindeboom (sf-schrijver en sinds 2011 organisator van de Paul Harland Prijs) en Herman Koch. Die laatste telt trouwens alleen mee als je ‘o sorry, ik wilde u geen elleboog geven’ meetelt als een gesprek.

En natuurlijk mijn brownie-en-cappuccino-buddy Eline, die dit jaar debuteerde met haar chicklit Dubbelspel en momenteel werkt aan haar volgende boek. We hebben lekker gekletst over boeken, social media, inspiratie en werkritmes.

Het was een fantastische dag. Ik heb zo genoten! Misschien moet ik een bordje maken voor aan mijn muur: ‘Socializen is LEUK, onthoud dat nou toch eens, jij kluizenares!‘

Enne, ik zal nog even een lang beloofde update geven op boekengebied…

Ten eerste: Schrijven kreng! verschijnt in de tweede helft van oktober. Je kunt hem wel alvast reserveren, dan krijg je hem meteen op de eerste verschijningsdag thuisgestuurd 😀 Ik vond het superleuk dat zoveel mensen gisteren aangaven dat ze reikhalzend uitkijken naar mijn hup-ga-nou-eens-schrijven-gids. (En ik word er ook een beetje zenuwachtig van. Maar hé, ik word overal zenuwachtig van.)

Ten tweede: de afgelopen maanden heb ik de vraag al heel erg vaak gehad, maar gisteren ontplofte de hoeveelheid vragen over mijn volgende boek. Want dat boek waar mee bezig ben, ís dat nou een vervolg op Verkikkerd en Verslingerd of niet…?

AAAAH SORRY SORRY SORRY maar ik kan er echt nog niets over zeggen, tot het moment waarop ik een krabbel onder een contract heb gezet. Ik zou heel graag nu alles vertellen over mijn nieuwe project (of eigenlijk ‘projecten’), maar dat kán dus nog even niet. Eerst vond ik het altijd een beetje bullshit als schrijvers zeiden dat ze ‘echt niets konden zeggen over hun nieuwe boek’, maar nu begrijp ik het wel. Ik wil namelijk geen valse hoop scheppen en verhaaltjes gaan lopen vertellen over iets wat uiteindelijk misschien toch op een andere manier gaat. Dus heel veel excuses voor het lange wachten.

On a positive note: volgende week dinsdag ga ik lunchen met mijn uitgever en dan gaan we het hebben over mijn nieuwe projecten. Dus het boekennieuws laat waarschijnlijk niet al te lang meer op zich wachten 😀

Iedereen enorm bedankt voor een geweldige dag op Manuscripta!

Liefs,

Lis